Nútímaþjóðfélagið II

Þegar „jafnréttislög“ eru brotin við stöðuveitingar á Íslandi (sem er oft) þá hugsa ég til þess hvernig hljóðfæraleikarar eru ráðnir til Metrópólítan-óperunnar í New York. Nafn, kyn, kynþáttur, trúarbrögð (og allt hitt sem er hægt að setja fyrir aftan „skal ekki vera mismunað á grundvelli [...]“) er þurrkað út og umsækjandinn látinn spila áheyrnarpróf fyrir aftan tjald. Það tryggir að hæfasti maðurinn sé ráðinn jafnvel þótt hann sé færeyskur gyðingakynskiptingsdvergur í hjólastól, augnalaus og með vatnsheila.

Þessi lausn er svo augljós að það er sárt. Þetta er einfalt: Mat á umsóknum fer fram án þess að menn viti nafn eða kyn þess sem sækir um. Málið leyst.