Nýjar mublur

Valdsmanna- og menningarbekknum 6.A varð undið til 3.A af frjálsu fullveldi sínu þar sem forlátaræðupúlt var upptækt gjört. Var það selflutt í I-stofu og komið upp á áberandi stað í stofunni þar sem nú stendur það. Ræðupúlt þetta er svo af guði gert að þar er plata hvar leggja má þungar og merkilegar bækur til stúdérínga er menn standa keikir við.

Tveir lærifeður nýttu sér vísdómsstatífið við umvandanir sínar: Helgi Ingólfsson sagnfræðingur og Kolbeinn Sæmundsson fornfræðingur (sem veit manna best hvað anabaptískir vilja upp á dekk).

Kolbeinn Sæmundsson fornfræðingur hafði kvartað sáran yfir skorti á slíku vísdómsstatífi við portner sem skellti við því skollaeyrum. Eftir hinar sértæku selflutningsaðgerðir stendur gripurinn nú í I-stofu, 6.A til ævarandi varðveislu og eignar, og mega halir allir heimstöð ryðja áður það flyst þaðan.

Nú vantar bara hokinn Þjóðverja skrýddan mikilli skikkju og stórri flauelshúfu með sturlunarglampa í augum, er stendur við vísdómsstatífið og les í þykkri og fornri skruddu, öskrandi:

„O sähst du, voller Mondenschein,
Zum letztenmal auf meine Pein,
Den ich so manche Mitternacht
An diesem Pult herangewacht:
Dann über Büchern und Papier,
Trübselger Freund, erschienst du mir!“

Sem útlegðist:

„Þú skyldir hinsta sinni sjá
sárustu kvalir mínar á,
máni, sem oft um óttuskeið
eftir við púltið mitt eg beið:
þá yfir bóka blöðum hér
birtist þú, angurvinur, mér!“

Til skóla„bræðra“ minna

Þér hafið ekki bitið úr nálinni með þær aðdróttanir sem að mér voru gerðar í fótknattleik fyrr í dag. Hafi hver gætur á sér og sínum næstu daga.