fimmtudagur, apríl 21, 2005

Dansbrúnar hugleiðingar um aprílmánuð og stærstu syni árinnar Inn

Sextánda apríl árið 1927 fæddist drengur í þorpinu Marktl am Inn í Bæjaralandi. Hann varð síðar páfinn í Róm hinn nítjánda apríl.

Tuttugasta apríl árið 1889 fæddist drengur í þorpinu Braunau am Inn í Efra-Austurríki. Hann varð síðar kanslarinn í Berlín og dó þrítugasta apríl.

Milli þessara tveggja bæja eru fjórtán kílómetrar og lækjarspræna. April is the cruellest month.

Ég er að hugsa um leggja spennuskáldsögu út af þessu þar sem táknfræðingurinn Robert Langdon þeysist milli dómkirkna og helgra dóma í Berlín, München og Róm með ljóshærða þýskaragellu upp á arminn sem flíkar steríótýpísku nafni (segjum Helga).

Nýi páfinn sendir einrænan sósíópata-skósvein gegn þeim svo þau geti ekki lokið kúltúrratleiknum sem tengir páfann við fornkristnan og útdauðan villutrúarsöfnuð sem nú er upprisinn tvíefldur og stefnir á heimsyfirráð gegnum kaþólsku kirkjuna, segjum Aríusarsöfnuðinn (neglir Hitlerstenginguna vegna nafnsins og þess að hann var æðstiprestur safnaðarins til 1945 þegar páfinn tók við af honum í búnkernum neðst).

Ratleikurinn byggist á því að ráða í leyndar meiningar í verkum einhvers evrópsks trúarlistamanns á hámiðöldum eða við upphaf nýaldar (segjum bara Albrechts Dürers, á hvers verkum enginn hörgull er við Rómar-München-Berlínar-öxul sögunnar), sem var einmitt líka æðstiprestur Aríusarreglunnar á sinni tíð. Og dó sjötta apríl. Pælið í því.

Síðan kemur í ljós að maðurinn sem var allur af vilja gerður til að hjálpa þeim í ratleiknum (segjum bæverski kardínálinn og listunnandinn Hans Grünmeyer) var aðalskúrkurinn í Aríusarsamsæri vorra daga. Með páfanum. Sem var eftir allt saman sonur Hitlers.

Svo ætla ég að græða fullt af peningum. Og halda því fram að ég sé að segja sannleikann.