fimmtudagur, febrúar 15, 2007

Ehrt eure isländischen Meister, dann bannt ihr gute Geister

Ég hugsaði um daginn: „Ef kúrsarnir í meistaranáminu í íslenskum fræðum í haust verða ekki X, þá fer ég að gera eitthvað annað.“ Svo var ég að líta á kúrsana í meistaranáminu í haust, og þeir eru X og vel það. Þetta eru nánast sömu kúrsarnir og ég bjó til í huganum. Sem er skemmtileg tilviljun. Svo sagði mér dr. phil. nokkur að ef ég vildi fá vinnu á Íslandi í fræðum mínum að loknu námi væri sterkur leikur að státa af íslenskri meistaratign, auk þess sem erlendum háskólum þætti akkur í sprenglærðum og sérhæfðum mönnum í íslenskum miðaldafræðum.

Utanför er slegið á frest til hausts 2009. Hún er samt á dagskrá, ég er kominn í stigann á leiðinni upp að stökkbrettinu, og stökkið verður þeim mun hærra sem uppgangan lengist. En gusan verður minni því þá verður fituprósenta mín lægri, skvap minna og grískir drættir tálgaðri.