Ölæði til forna eða Samhengið í mannkynssögunni

„Þá var skenkt höfðingjum Jómsvíkinga hin stærstu horn af hinum sterkasta drykk er þar var. En er það minni var af drukkið þá skyldu drekka Krists minni allir menn og var Jómsvíkingum borið æ fullast og sterkastur drykkur. Hið þriðja var Mikjáls minni og drukku það allir.

En eftir það drakk Sigvaldi jarl minni föður síns og strengdi heit síðan að áður þrír vetur væru liðnir skyldi hann vera kominn í Noreg og drepa Hákon jarl eða reka hann úr landi. Síðan strengdi heit Þorkell hávi bróðir hans að hann skyldi fylgja Sigvalda til Noregs og flýja eigi úr orustu svo að Sigvaldi berðist þá eftir. Þá strengdi heit Búi digri að hann mundi fara til Noregs með þeim og flýja eigi úr orustu fyrir Hákoni jarli. Þá strengdi heit Sigurður bróðir hans að hann mundi fara til Noregs og flýja eigi meðan meiri hlutur Jómsvíkinga berðist. Þá strengdi heit Vagn Ákason að hann skyldi fara með þeim til Noregs og koma eigi aftur fyrr en hann hefði drepið Þorkel leiru og gengið í rekkju hjá Ingibjörgu dóttur hans. Margir höfðingjar aðrir strengdu heit ýmissa hluta. Drukku menn þann dag erfið.

En eftir um morguninn þá er Jómsvíkingar voru ódrukknir þóttust þeir hafa fullmælt og hafa málstefnur sínar og ráða ráðum hvernug þeir skulu til stilla um ferðina, ráða það af að búast þá sem skyndilegast, búa þá skip sín og herlið. Varð það allfrægt víða um lönd.“

- Niðurlag 35. kap. Ólafs sögu Tryggvasonar eftir Snorra Sturluson

Með öðrum orðum: „Djöfull ætla ég að fara og kála honum maður. Já og ég ætla með þér, þú ert vinur minn veistu ég elska þig maður. Já og svo ætla ég að ríða henni maður. Já hahahaha. Fokk je sko.“