mánudagur, september 19, 2005

Uppfært

Það var verið að reka okkur burt úr Árnagarði. Þá sneri viðfangsefni síðustu færslu sér við og sagði: My friend is teaching me Swedish via Skype. AFS (með öruggum gáfumannasvip, býst við aðdáun): I see. Are you from Iran? V: No, I'm from Morocco. AFS: Oh. Was that Arabic? V: Yes, my friend was born and raised in Sweden from Iraqi parents, and he speaks very bad Arabic. I am teaching him Standard Academic Arabic (eflaust n.k. Hochdeutsch, - innsk. AFS), because the little he knows of his parents' dialect, is very bad.

Síðan kom í ljós að þessi ágæti maður hét Tarek, og kvaðst alls ekki vera arabi (að eigin sögn), heldur berbi frá Atlasfjöllum, þar sem menn tala hina verstu málamisku; blöndu af arabísku, berbísku, spænsku og frönsku. Samtalið var því akademískara en síðasta færsla gaf í skyn.

Þannig að ekki skrifa svoleiðis færslur, krakkar. Stríð hafa verið háð af minna tilefni.