föstudagur, maí 16, 2003

Fyrsta frúin

Ég dýrka Dorrit Moussaieff. Þessi kona er frábær. Ekki aðeins er hún farin að kunna ansi mikið í ástkæra ylhýra, heldur er hún líka svo skrýtin og skemmtileg. Rétt í þessu var tekið viðtal við þau Ólaf þar sem hún svaraði ótrauð nokkrum spurningum með sínum auðkennilega talanda, en þegar fréttamaðurinn ætlaði að slútta þessu þá hrifsaði hún til sín hljóðnemann og hélt gríðarfast í hann meðan hún sagði skælbrosandi og kinkandi kolli, hafandi tekið útsendinguna traustataki:

„Og svo vil ég … þagga … góðar óskir.“ [L-ið og r-ið lesist mjög raddað. Innsk. ritstj.]

Apropos Dorrit. Það er alveg ótækt að manneskjan heiti einhverju svona nafni, komin í tölu höbbðingjanna á Íslandi. Að sjálfsögðu á hún að heita Þuríður. Það gefur auga leið. Dorrit er bara anglísering á Þuríður. Ég sé þetta fyrir mér: Þuríður Shlomodóttir. (Moussaieff virkar ekki á mann sem eftirnafn úr Þingeyjarsýslum, og skal því víkja fyrir ögn þjóðlegra kenninafni. Síðan efast ég um að nokkur önnur kona íslensk eigi föður með þessu nafni.)

Burt með Ólaf! Þuríði Shlomodóttur í forsetann 2004!