Meira um þýskar sjónvarpsfréttir
Það er ekkert venjulegt hvað sjónvarpsþulirnir í þýska ríkissjónvarpinu eru óendanlega übersvalir. Þeir tala allir ríkisþýsku, fipast aldrei og stekkur aldrei bros. Rás eitt í sjónvarpi. Útsendingin hefst á því að þeir horfa manndrápsaugum í myndavélina og segja svipbrigðalaust: „Guten Abend, meine Damen und Herren.“ Svo lesa þeir af blaði, en ekki af teleprompter. Það er spurning um trúverðugleika, segir þýska sjónvarpið.
Ahh. Þýskaland.
Það er ekkert venjulegt hvað sjónvarpsþulirnir í þýska ríkissjónvarpinu eru óendanlega übersvalir. Þeir tala allir ríkisþýsku, fipast aldrei og stekkur aldrei bros. Rás eitt í sjónvarpi. Útsendingin hefst á því að þeir horfa manndrápsaugum í myndavélina og segja svipbrigðalaust: „Guten Abend, meine Damen und Herren.“ Svo lesa þeir af blaði, en ekki af teleprompter. Það er spurning um trúverðugleika, segir þýska sjónvarpið.
Ahh. Þýskaland.
<< Home