Fullkomnun eða tortíming

Þessi stefna getur líka kallast „ódauðleiki eða aldauði“. Hún felst til dæmis í því að ef ritsmíð hefur ekki burði til að koma nýju orðtaki inn í íslenskt mál og lifa þannig á vörum allra til loka ritaldar, eða verða klassískt og margþýtt bókmenntaverk á margar heimstungur, þá skila ég henni ekki og fell í skólanum.

Kallast þetta metnaður eða bara vitleysa?