Ah was just walkin' down tha street

Ég get ekki gert að því, en öll umfjöllun um Martin Luther King minnir mig á atriðið í Coming to America þegar rakarinn er að rifja upp söguna af því þegar hann hitti Dr. King á götu sem lamdi hann síðan. Svo líka hvernig rakarinn sagði „Doctah Kieeeeeeeng“.

Ég er kominn með leiða á dönsku. Mér leiðist danskt prentmál, danskur framburður og dönsk orðatiltæki sem hafa hljómað í hausnum á mér síðan haustið 1995. Ég hef ákveðið að skipta yfir í sænsku.

Kúgun í valdi stærðar

Áðan þegar ég lýsti yfir í votta viðurvist við borð annars tveggja Turnframboðanna hvernig atkvæði mínu yrði varið, þá mætti ég hroka og hleypidómum slíkum sem ég hef aldrei séð áður. Dagfarsprúðar stúlkur og grannvaxnar létu gneista úr máluðum augum sínum, ásakanir um að ég væri valdur að helför gyðinga flugu um sali, óvinátta mín við lýðræðið var útmáluð sterkum litum, í stuttu máli leið ég píslarvætti pólitískrar sannfæringar minnar. Ég vona bara að ég fái nógu helvíti mörg röflsímtöl á næstu dögum til að ég megi afháskólalistaður verða.

Sögulegar neyðaraðgerðir

Dómprófasturinn sem lét rita Upplandslögin í Svíþjóðu 1296 hét Andreas And. Það hefði verið mjög bagalegt að skíra Andrés Önd í höfuðið á honum, og þess vegna varð hann að heita Kalle Anka þar í landi. Ég bið fólk að ímynda sér bara hvað hefði gerst ef Andrés Önd héti nú Þorgeir Ljósvetningagoði.

Fornsvíar voru hræddir við hljóðvörp. „Einvaldugr kunungr skipaþi allum þeim at skrifa bok meþ lagum upplenzkum.“ Neeeeeeeeeeeeeeeeeei, EKKI HLJÓÐVÖRP NEEEEEEEI!

I Følsom-fængslet

Hellooo, I'mJohnnyCash.

Í mér býr fól

Ég hef aldrei skilið af hverju menn missa stjórn á sér og láta eins og fávitar yfir enska boltanum. Í kvöld tapaði ég mér hins vegar gjörsamlega yfir Meistaranum á Stöð 2 og varð bulla um stund og reif hár mitt og skegg.

Sæmiligt

Í gær komu tvær spurningar um hyrningarsteina málfræðinnar á 19. öld, Rask og Grimm, sem mínir menn tækluðu sæmilega, í eldri merkingu orðsins. Ég réð ekki við mig og rópti bravó fyrir þeim og Rasmusi Rask.

Annars gat Rasmus Rask svosem verið fáviti líka eins og allir aðrir. Hann lagði til að orðin kannski og máski yrðu færð til betri vegar í myndinni skémá. „Eg get skémá falad bókina af Árna.“ Rökin fyrir þessari skoðun hans eru mér á huldu. Hann reif líka stólpakjaft við sjálfan Adam Oehlenschläger um orðið urkraft sem ölslegill notaði í kvæði, en það fannst Rasmusi æðstapresti þýskuskotið. Skemmst er frá því að segja að urkraft þótti mjög fagurlega myndað orð og hefur öðlast þegnrétt í dönsku. Sama er ekki hægt að segja um skémá í íslensku.

Barnaskóladanskan fleytir manni langt

„From: "Atli Freyr Steinþórsson" afs1 hjá hi.is
To: info hjá careitzel punktur com
Sent: Friday, January 20, 2006 3:30 PM
Subject: Investigation of the origin ...

Kære modtager.

Mit navn er Atli Freyr Steinthórsson, og jeg studerer islandsk ved Islands Universitet.

Jeg ville meget gerne købe den engelske oversættelse av Rasmus Rasks banebrydende værk, Undersøgelse om det gamle Nordiske eller Islandske Sprogs Oprindelse.

Oversætteren hedder Niels Ege, og bogen, hvis titel er Investigation of the Origin of the Old Norse or Icelandic Language by RASMUS KRISTIAN RASK, blev udgivet i København i 1993 og tilhører serien Travaux du Cercle Linguistique de Copenhague med nummeret Vol. XXVI. Jeg ser her at den blev „distributed by Reitzels Boghandel A/S“ som jeg formoder vil mene jeres gode selskab.

Har I denne bog? Og hvis jeg er så heldig, hvor meget koster den og er det måske muligt at købe et brugt eksemplar?

Venlig hilsen,
Atli Freyr Steinthórsson.“

-------

„Titill: Re: Investigation of the origin ...
Frá: "C. A. Reitzels Boghandel" 2970 hjá bogpost punktur dk
Dagsetning: fös, janúar 20, 2006 3:30 pm
Til: Atli Freyr Steinþórsson afs1 hjá hi.is

Til Hr. Atli Freyr Steinporsson

Vi har bogen - den koster kr. 300.-
Porto 125.-
_______
Danske kroner 425,-


Beløbet bedes venligst indbetalt på Konto [langt bankanúmer].

Efter modtagelsen af beløbet sendes bogen straks

Med venlige hilsener og tak for Deres bestilling

C.A.REITZEL A/S“


Lítill peningur fyrir fjársjóð. Og nú er bara að finna ljósprentunina af orginalnum frá Routledge á skikkanlegu verði. Það vekur samt athygli mína að menn sem versla með indóevrópska samanburðarmálfræði skuli vera þeir fávitar að þekkja ekki stafinn þorn og móðga yðvarn einlægan með nafngiftinni Steinporsson, sérstaklega þegar stafurinn var umritaður fyrir þá í undirskriftinni.

Dæs, hversu oft hefur maður ekki mátt þola svona lagað?

Meira haha

„Súr eru augu sýr, slík duga betr en spryngi úr.“ Ahahahahahahaha, þú ert svo fyndinn, Fyrsti málfræðingur, ahahahahahahahaha.

Haha

Svo óheppilega vill til að orðin blóta og blessa eru rótskyld.

Fjandinn hirði þig, Lúðvík

Af hverju get ég ekki skrifað texta heima hjá mér á samræmdu Wimmer-málstigi og unnið svo með textann í tölvum skólans? AF HVERJU?! Af hverju virka ReykjavikTimes og AkureyriTimes ekki þótt þeim sé pundað af áfergju í slíður hverrar tölvunnar á fætur annarri? AF HVERJU!?!

Þetta veldur marktækum töfum á fróðleiksinnsogi mínu.

Nú ætla ég að gerast svo djarfur að biðja Bjarka Má Karlsson, eða hvern þann annan sem vel kann, að útskýra þetta fyrir mér, ef svo vill til að hann lesi þessi orð.

Milli steins og sleggjudóma

Hvað er þetta, í einni ritgerðarumsögn er mér sagt að ganga harðar fram í ályktunum og túlkun, en í annarri að draga úr sleggjudómum.

Hvað ertu, tónlist?

Það fer alltaf einhver unaðslegur framtaksandi um mig þegar ég heyri Áfram Kristsmenn krossmenn þrumað á orgel.

Merkingaraukarnir í orðinu þulur eru bara svo virðulegir. Ég veit ekki hvort minn aumingi stendur undir því.

Ég las Hávamál í gær, og í ljósi breytts atvinnulandslags míns frá því ég las málin síðast, vakti 111. vísa athygli mína:

Mál er að þylja,
þular stóli á ...

Mig langar svo að segja þessa setningu í útvarpið en mig skortir tækifærið. Í upphafi auglýsingalestrar?

„Donnnnnnnnnng. Góðir hlustendur, mál er að þylja þular stóli á! Útsala, útsala, Marina Rinaldi. HITAPOTTAR! NORMEX!!!!“

Í upphafi frétta? Í staðinn fyrir: „Fréttir. Atli Freyr Steinþórsson les“, gæti ég spilað upptöku af stórri stallarakylfu sem dynur á marmaragólfi og síðan söngla ég eða kveð im alten Stil: „Mál er að þyljaaaaaaaaaaa þular stóli áááááááá! Kjaradómur ákvað í dag að ...“

Þegar ég les dagskrána í hádeginu? „Útvarp Reykjavík. (Gamansamur tónn.) Mál er að þylja þular stóli á ... um dagskrána í dag: klukkan eitt, Laugardagsþátturinn, umsjónarmaður er ...“

Já, kostur c.

Það var ekki ég sem skrifaði síðustu færslu. Friðbjörn Orri Ketilsson hakkaði sig inn á síðuna mína.

Rökræður við fábjána

Í samtali við nokkra rétttrúnaðarpostula um daginn talaði ég eins og HIV-smit og alnæmi væru sama hugtakið. Riddarar réttlætisins brugðust þá alveg ókvæða við eins og ég hefði kastað grýlukertum í ungabarn og spurðu hvað ég væri eiginlega að meina með þessum málflutningi mínum. Sá sem væri HIV-smitaður væri ekkert endilega með alnæmi og því væri ég fordómafullur aumingi með staðreyndaveilur og að halda öðru fram væri mannhatur og tillitsleysi.

Ég sé fyrir mér tvo einstaklinga, 1 og 2. Áður en 1 samþykkir kynferðismök við 2 spyr 1: Ertu nokkuð með alnæmi? Nehei, svarar 2. Síðan smitast 1 af HIV sem breytist í alnæmi tiltölulega fljótt og kemur alveg brjálaður til 2: Þú sagðist ekki vera með AIDS!

2: Hey, það var formgalli í spurningunni!

Ég festi bílinn minn í snjóskafli á bílastæðinu áðan. Karlmennsku minni tókst að grafa bílinn lausan með skóflu sem stödd var í skottinu.

Ég var að dást að sjálfum mér í úrklippusafninu mínu eins og ég geri iðulega á miðvikudagskvöldum og sé þá gamalkunna verðlaunamynd af mér (já, af mér og engum öðrum) í Þýskuþrautinni 2002 í nýju ljósi; stendur þar fremst Svanhvít Lilja Ingólfsdóttir, samstúdína mín.

Hefði ekki verið gaman ef hún hefði gengið upp að mér þennan dag fyrir svo margt löngu, mjög dularfull í framan, og sagt: „Þú átt eftir að sitja í ritstjórn blaðs með mér og svíkja mig og blaðið og alla sem í ritstjórninni sitja. Síðan áttu eftir að þýfga mig um öll verkefni sem þú átt að skila vegna þess að þú nennir ekki að gera þau sjálfur.“ Og hrækt síðan á mig.

From the Reuters Newsroom in London

Svo eru bara sjónvarpsfréttir frá Reuters komnar á mbl.is. Það er eitt af markmiðum mínum í lífinu að verða fréttalesari á annaðhvort Reuters eða BBC World Service. Þetta er því jákvæð þróun. Núna get ég stúderað.

Diaphragm picked-up

Þegar Una tjáði umheiminum að hún væri komin með hettusótt fékk ég taugaáfall og hringdi í brjálæðiskasti í mömmu og öskraði á hana að finna bólusetningarkortið mitt. Þegar hún sagðist vera með gesti hjá sér öskraði ég svo hátt á hana að hún missti næstum því símtólið. Síðan þegar það uppgötvaðist að ég hefði aldrei verið sprautaður ætlaði ég að vaka alla nóttina og fara um leið og opnaði á farsóttarheimilið að láta vaksínerast.

Ekki hefur enn orðið af þessu. Í staðinn hef ég farið í skólann og í vinnuna, en báðir staðir eru krökkir af viðbjóðslegum aðilum á smitberaaldri.

Tvö orð mér áður ókunn

Á vormisseri kennir mér Rússlendingur nokkur gagnmenntaður Eddu list og Eddu reglu í námskeiðinu Goðsögur, hetjur og dulúð. En Rússlendingurinn er með kjarnyrt orðfæri. Í kennsluáætluninni segir:

Kennslufyrirkomulag: Auk fyrirlestra er stefnt að því að nota Uglu í námskeiðinu, setja þangað punkta úr fyrirlestrum (kraftbendilsglærur / Word-skjöl), nauðsynlegar greinar og annað efni sem hefði annars verið í formi dreifilda.

Yelena Sesselja Helgadóttir Yershova heitir Rússlendingurinn. Það er flott, nokkurs konar krossbragð eða chiasmus á röðinni: erl ísl / ísl erl. Mér finnst annars umritunin á nafninu til algjörrar fyrirmyndar. Ég get mér þess til að faðir hennar hafi heitið Oleg Yershov og hún umritað í Helgi.

Nákvæmlega svona hef ég barist fyrir því að Dorrit Moussaieff riti nafn sitt. Velji sér hliðstæðar íslenskar orðmyndir þar sem það er hægt og skrifi síðan undir með -dóttir: Þuríður Salómonsdóttir, enda heitir faðir hennar Shlomo Moussaieff.

Ég er kominn á fremsta hlunn með að skrifa Dorrit áskorun.

Stjórnleysi eður Anarkí

Einhvern veginn hefur mér tekist að snúa sólarhringnum við, þannig: svefntími klukkan 09:30, opståelse klukkan 17:30. Þetta er mjög slæmt. Og asnalegt sé miðað við mannfélagsrytmann. Auk þess er ég kvefaður.

En ég verð nú að játa það að Sjópeing hljómar vel í Bang og Olufsen á óttu.

Uppfært um áramótaskaup

Það sem kemur mér mest á óvart varðandi þetta mál allt saman er hversu yfirvættisjákvæð fjölmiðlaumfjöllun um þetta er. Spurning dagsins, hvernig fannst þér? „Bara alveg frábært, ég og mitt heimilisfólk allve bara veltustumst um...st af hlátri.“ „Ja, við vorum sko sátt, kvennaskaup á kvennaári ha.“

Engum engum engum engum sem ég hef talað við hefur legið gott orð til þessara mistaka.

Ég gafst upp á þessu þegar fimm mínútur voru eftir og fór að blasta Brennið þið vitar í Bang og Olufsen eins og hefð er fyrir í Útvarpi Reykjavík á gamlárskvöld. Það var stórfenglegt.

Björn Rúnar Egilsson

Þú hefur engar sannanir fyrir því að þú hafir skrifað þessi bréf. Engar. Ég á mér víst aðdáendur, þótt geðsjúkir séu.

Starfsmaður Ríkisútvarpsins ýjar að hlutunum

Það er alltaf gaman þegar landsmönnum er boðið upp á ófyndið og ónýtt drasl á áramótum. Allir sketsar voru of langir, þreyttir menn léku og rembingur var við völd. Þetta var jafnvont og 2002 var gott.